UFC Undisputed باز هم به شعور مخاطبان خود احترام گذاشته است؛ شما می توانید از همان ابتدای بازی نوع کنترل خود را مشخص کنید. کنترلی حرفه ای برای کسانی که در این سری بازی ها حرفی برای گفتن دارند و البته کنترل آماتور برای کسانی که کار خود را برای بازی کردن عناوین MMA با UFC Undisputed 3 شروع کرده اند. پس از انتخاب حالت کنترل، به دلخواه می توانید وارد بخش تمرینی و آموزشی شده، تا حرکات کلیدی بازی را فرا بگیرید. البته از همین جاست که سازنده ی بازی مانور خود را برای حرکات طبیعی و متنوع بازی شروع می کند.
همانند دو شماره ی قبلی حالت هایی مانند Title Mode و Ultimate Fights باز هم در بازی حضور شایانی دارند و بهبودی که روی این حالت ها صورت گرفته به خوبی خودنمایی می کند. همانطور که از Title Mode انتظار میرفت در این بخش می توانید شخص مورد نظر خود را در وزن دلخواه انتخاب کرده و مسابقات را پله به پله انجام دهید (درست چیزی شبیه به لیگ). شرط کناره گیری شما از این مسابقات باختن چند دور از بازی ها است (برای مثال اگر در 3 بازی مغلوب شوید و بازی به اتمام می رسد). اگر شما از آن دسته از افراد هستید که می خواهند برای مدتی کوتاه و به دور از وقفه یکی از حالت های اصلی بازی را امتحان کنند مطمئنا Title Mode می تواند این کار را برای شما انجام دهد و برای مدتی شما را سرگرم کند. دست کم پس از یک بار به اتمام رساندن Title Mode با یکی از شخصیت ها، حالت Title Defense نیز آزاد می شود که به مراتب ازTitle Mode دشوار تر است.
به این علت که حالت های Title Mode و Title Defense صرفا جهت بازی برای یک دور است، در آن ذخیره سازی وجود نداشته و بازی کننده نمی تواند بازی خود را در این بین Save کند، این عامل و همینطور سختی مضاعف Title Defense باعث شده تا حالت سختی از بازی به نمایش در آید. از این رو همین مورد سبب شده تا نکته ای منفی برای UFC Undisputed 3 رقم بخورد.
یقینا همه ی ما در هر برهه ای از زمان دوست داشتیم تا در مسابقات ورزشی نظیر فوتبال، کشتی و ... حضور داشته باشیم و یا به جای شخصیت های آن ها تلاش کنیم تا آن طور که دوست داریم وضعیت را به نفع خودمان بچرخانیم. درUltimate Fights می توان تمامی مسابقات بزرگ UFC که مدت ها پیش صورت گرفته را انجام داده و تاریخ را آن طور که دوست دارید رقم بزنید. البته زیبایی کار در این حالت کار هایی است که قبل از مسابقه به شما گفته می شود تا در مسابقه آن ها را اجرا کنید. در اینجا نیز میتوان در درجات مختلف سختی بازی کرد، اما یادتان باشد که بازی های برتر همیشه آخر از همه قرار می گیرند!

قسمت اعظمی از بازی موقعی اتفاق می افتد که دو مبارز بر زمین افتاده اند.

علاوه بر این حالت ها، بخش اعظم بازی را بخش Career تشکیل می دهد که می توانید در یکی از وزن های مورد نظر خود وارد رقابت شده و شخصیت خود را بسازید (نکته منفی و قابل توجه این است که چهره هایی که توسط بازی کننده ساخته می شود، در اکثر مواقع به یک حالت ختم می شود و ساختن چهره های متفاوت برای شخصیت ها کار دشواری است.)، اما لازم به ذکر است که می توانید یکی از شخصیت های واقعیUFC را انتخاب کرده و مراحل را ادامه دهید.
این که شما از ابتدا بتوانید شخصیتی را به موفقیت برسانید مانند همیشه در نوع خود جالب است اما کمی طولانی به نظر میرسد و شاید برای همین است که بازی کنندگانی که برای بار اول این سری را تجربه میکنند ترجیح بدهند تا با شخصیت های واقعی بازی را به پیش برده و از صفر شروع نکنند. در بخش Career باید برای رسیدن به آمادگی کافی شخصیت خود را در تمرین های گوناگون محک بزنید. این تمرین ها مانند مشت زنی به کیسه بکس، جا به جایی چرخ های بزرگ و... هستند. این موارد سبب شده تا بخش Career به شدت جذاب شده و هر کسی را برای بازی کردن به خود مجذوب کند. علاوه بر این تمرین ها، بازی کننده با ورود به بخش کمپ ها میتواند ضربات و فنون جدیدی را انجام دهد و در رقابت های آتی خود از آن ها به خوبی استفاده کند. با تمام این حرف ها به طور حتمCareer Mode نقش اصلی بخش بازی را ایفا میکند.
با اینکه مسابقات Pride (مسابقاتی مشابه که در توکیو ی ژاپن برگزار میشد) چند سالی است که به کلی تعطیل شده، اما در UFC Undisputed 3 حضوری موثر دارد. خوشبختانه این مسابقات به بهترین نحو ممکن بازسازی شده اند و حس لازم را برای القای جو بازی های Pride به مخاطب منتقل میکند، از داور و مجری مسابقه گرفته شده تا تمام بازی کنان Pride که با جزئیات تمام در بازی حضور دارند، همه و همه بازسازی شده اند تا آن مبارزات کلاسیک دوباره تکرار شوند.
مسابقات Pride قوانین مخصوص خود را نیز دارد. برای مثال هیچ بازیکنی درUFC اجازه این را ندارد که از پای خود برای ضربه زدن به سر حریف استفاده کند اما این حرکت در Pride هیچ منعی ندارد. و از آنجایی که ضربات خشن تر صدمه ی بیشتری به حریف میزند، بازی های Pride بیش از پیش خشن تر شده و گزینه ی مناسبی برای کسانی است که هیجان بیشتری را برای بازی می طلبند.

مسابقات Pride، خشن تر و هیجان انگیز تر.

ساختار گیم پلی مسابقات نیز حرفه ای تر از همیشه شده و کمبو های زیبایی که پس از ضربه ها پدید می آیند نشان از تنوع حرکات دارند. همینطور فنون خاصی که هرکدام از بازیکنان منحصرا دارا می باشند، جلوه ی خاصی به مبارزات میدهد؛ هر کدام از بازیکنان با توجه به سبک و بازی های واقعی خود دارای فنونی هستند که فقط خودشان از آن ها استفاده میکنند، که در اکثر مواقع به خوبی میتوان از آن ها در میان مبارزات سود برد. همینطور بخش اعظمی از مبارزات در مواقعی صورت میگیرد که مبارزان بر روی زمین افتاده اند که نشان از اهمیت این نوع موقعیت در طول بازی دارد. در این بین می توانید به حریف خود در حالت های مختلف ضربه بزنید و در موقعیتی بهتر با استفاده از ضربات محکم به سر حریف با TKO کار را به اتمام برسانید. زمانی که روی حریف خود هستید به راحتی می توانید ضرباتی یکسان را اجرا کرده و نگذارید تا از این حالت شود. مطمئنا، سازندگان اگر می توانستند تنوع ضرباتی که در حالت ایستاده طراحی شده را، در حالت روی زمین نیز بگنجانند، لذت مبارزات بیش از پیش می شد.
یکی از نکات جالبی که در بازی دیده می شود، سخن های مربی در بین هر راند مسابقه است؛ در این قسمت نکات مثبت و منفی مبارزه ی خودتان به شما گفته میشود تا برای راند های بعدی از توصیه های آن استفاده کنید، که در بیشتر مواقع کارساز است. بخش آنلاین بازی نیز بسیار قدرتمند ظاهر شده. شما میتوانید بعد از ورود به این بخش و جستجو برای یک بازی به راحتی وارد بازی ای شوید که حریفتان در سطح خودتان قرار داشته باشد و عدالت به طور کامل رعایت شود. میتوان همین مورد را علتی برای اینکه سطح قسمت آنلاین در رده ی بالایی قرار گیرد دانست.

در Career Mode برای رسیدن به آمادگی کافی باید تمرین کرد.

طراحی شخصیت های واقعی به خوبی انجام شده است. بافت ها به خوبی کار شده و پلیگون اضافه ای که در صورت کارکتر هایی که در بازی های مشابه حضور دارند دیده نمی شود. صدمه دیدن بدن شخصیت ها، واقع گرایانه تر از هر قسمت موجود در بازی است. به طور مثال کبودی شکم از برخورد مشت ها به آن مکان و یا سینه ها، به طرز شگفت انگیزی واقعی به نظر میرسند و در جای مناسب پدید می آیند. صدمه های ناشی از مشت ها بر قسمت سر هم جای خود دارند. تمام بخش های سر و صورت شخصیت ها در مقابل ضربات عکس العمل درستی نشان می دهند و حس واقعی مشت ها را به نمایش می گذارند. البته نباید از جزئیات بالای آن ها نیز چشم پوشی کرد. اینکه حتی خارج شدن لثه گیری که به واسطه ی مشتی محکم از دهان مبارز به بیرون می آید دلیل خوبی برای اثبات این موضوع است.
افکت های صوتی که در اثر برخورد ضربات در نقاط مختلف بدن نیز به صدا در می آیند تا حد زیادی طبیعی هستند. موردی که بخش صداگذاری کلی بازی را کامل می کند، گزارش حرفه ای است که به ندرت میتوان از آن ایراد گرفت، البته مهم ترین عاملی که باعث شده تا گزارش بازی به طور کامل اثر گذار نباشد تکراری شدن حرف ها و عباراتی است که پس از مدت کوتاهی متوجه آن می شوید.
UFC Undisputed 3 یک دنباله ی بسیار خوب برای سری Undisputed است. یک سال وقفه در عرضه ی بازی باعث شده تا بسیاری از المان های قدیمی و جدید در جای خود بهتر از قبل عمل کنند. یقینا بخش هایی مانند Career Mode و یا Title Mode میتواند ساعت ها مخاطبان را پای دستگاه بنشاند.

نظر یادتون نشه
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: